Trump, Diğer Abd Başkanlarının Gizlice Yaptıklarını Canlı Yayında Yaptı

ABD başkanının Ukraynalı mevkidaşını aşağılaması, olağan dışı bir şey değildi.
Washington, Ottawa, Canberra, Londra, Paris ve ötesindeki sözde “iktidar salonlarını” haber yapan gazetecilerin büyük çoğunluğu, bu sefer rutinin dışında bir toplantıya şahit oldular.
Amerika’nın beceriksiz başkomutanının, “savaş kahramanı” misafirini “aşağılaması” şeklindeki “utanç verici manzara” karşısında şaşkınlıklarını ve hayretlerini dile getiren ve ekrandan ekrana koşan diğer pek çok uzman ve köşe yazarının aksine ben, bilgisayar ekranımda canlı olarak gerçekleşen olağanüstü sahneler karşısında büyülenmiştim.
Gülümseyen yabancı ileri gelenlerin ve devlet başkanlarının, Oval Ofis’te son derece nazik bir başkanı ziyaret ettiği, klişe bir sahne gösterisi izlemektense, genellikle kameralardan ve halktan çok uzakta gerçekleşen güç siyasetinin kabalığı, edepsizliği ve gaddarlığının apaçık hâline tanık olmak ferahlatıcıydı.
Bu profesyonel gazeteci güruhu, yıllardır şu şekilde haber yapıyorlardı:
Adım 1: Oval Ofis’e gidin.
Adım 2: Yabancı devlet başkanının, ABD başkanı hakkında güzel ve tatlı şeyler söylediğini kaydedin.
Adım 3: ABD başkanının, yabancı devlet başkanı hakkında güzel ve tatlı şeyler söylediğini kaydedin.
Adım 4: ABD başkanı ve yabancı devlet başkanının, birbirleri hakkında güzel ve tatlı şeyler söylediğini bildirin.
Adım 5: Daha sonra, özel olarak ABD başkanı ve yabancı devlet başkanının, birbirleri hakkında güzel ve tatlı şeyler söylemediğini söyleyen kaynakları arayın.
Adım 6: İsimsiz kaynakları alıntılayarak birbirleri hakkında alenen, özel olarak güzel ve tatlı şeyler söylemelerine rağmen, gerçeği söylemek gerekirse ABD başkanı ve sırıtan konuğunun birbirlerine tahammül edemediğini bildirin.
Aslında, Fransa cumhurbaşkanı Emmanuel Macron ve İngiltere başbakanı Keir Starmer’ın geçen hafta Trump’ı teselli etmek ve yatıştırmak için, Washington’a hac ziyaretlerini gerçekleştirmelerinden sonra yapılan haberlerin çoğunun formüle edilmiş hâli buydu.
Trump ve onun hırçın başkan yardımcısı, alışılmışın dışında, emperyalist doğasına sadık kalarak Zelensky ile bu geleneksel senaryoyu ya tasarımsal olarak ya da içgüdüsel olarak altüst ettiler.
Muhabirler ve uzmanlar, kafaları karışmış ve yönlerini kaybetmiş bir şekilde toplantıdan ayrıldılar. Bunun böyle olmaması gerekiyordu, diye sızlandılar. Görünüşe göre dalkavuk değil de gazeteci gibi davranmak zorunda kalmanın hayal kırıklığını yaşıyorlardı.
Trump’a yöneltilen abartılı öfkenin çoğu, Ukrayna’ya ve başkanına karşı antipatisi açıkça belli olduğu için Zelensky’e söylediklerinden ziyade, nasıl ve nerede söylediğinden kaynaklanıyor: Oval Ofis’te ve TV kameralarının önünde.
Amerika’nın nazik, geveze sınıfının iğrenç bulduğu şey budur. Trump, azarlamalarını ve zorbalıklarını açıkça yaptı, daha ihtiyatlı ve “diplomatik” eski başkanlar ise azarlamalarını ve zorbalıklarını, kapalı kapılar ardında yapıyorlardı.
Rahatlıkla yalan söylemek, vicdan azabı çekmeden ölüm emri vermek, muhataplarını kapalı kapılar ardında aşağılamak, Demokrat veya Cumhuriyetçi olsun, herhangi bir ABD başkanının işinin ön koşuludur.
Trump, istisna değil. O, sadece gerçekleri canlı yayında uygulamıştır.
Yakışıklı çocuk, Harvard mezunu Başkan John F. Kennedy’nin yönetimi, Küba’nın genç ve karizmatik lideri Fidel Castro’yu öldürmeye çalışmak için mafyayı görevlendirdi ve Güney Vietnam hükûmetinin devrilmesine ve Başkan Ngo Dinh Diem’in suikastına yol açan bir darbeye zımnen onay verdi.
Kennedy’nin halefi Lyndon Johnson, kendisini kızdıran kamu görevlilerine fiziksel saldırıda bulunan, 1,93 boyunda, kaba bir adamdı.
1965’te öfkeli Johnson, Nobel Barış Ödülü sahibi olan, Kanada’nın ufak tefek başbakanı Lester Pearson’ın, ABD’nin Kuzey Vietnam’ı bombalamasını kınamasından sonra “haddini bildirmek” üzere Camp David’e çağırdı.
Johnson’ın, Pearson’ı gömlek yakasından yakaladığı ve havaya kaldırarak hakaretlerde bulunduğu bildirildi.
Aynı yıl, öfkeli Johnson, o zamanki Federal Rezerv Başkanı William Martin’i, başkanın isteklerine aykırı olarak faiz oranlarını yükselttiği için duvara itti.
Başkanlık dürüstlüğünün sembolü Richard Nixon, CIA’ya, Şili’nin demokratik olarak seçilmiş sosyalist başkanı Salvador Allende’nin başarısının baltalanmasını ve istikrarsızlaştırmasını emretti.
Aslında değişen bir şey yok, bu kez bir başka “gangster” başkanın vahşi ve kibirli söz ve eylemlerine, gerçek zamanlı olarak tanık olduk.
Andrew Mitrovica, Al Jazeera English,
01.03.2025
Çeviren: İsmail Ceylan

Follow