Toprak
Saliha kızıma… Ben toprağam ağam Dileyene bereket oluram, artaram Gayretle çoğalır Hayretle yok oluram Sofraya lezzet Haneye rahmet benem Şükrü andırıram Kalp gözüne.
Eğitim, insanın hayatını şekillendiren en önemli süreçlerden biridir. İnsan, doğduğu andan itibaren öğrenmeye muhtaç bir varlık olarak hayatına başlar. Ancak eğitimin yalnızca bilgi.
Bismillahirrahmanirrahim İslam’ın en çok önem verdiği konulardan biri de eğitimdir. Eğitim dediğimiz şeyin her şeyden önce “kariyer sahibi bir birey yetiştirmek” olmadığının altını.
Ruhuna hâkim olamayan, bedenini bataklıklardan kurtaramayan bir neslin seyircileriyiz. Sorgulanan her şey peşinden derin bir yok oluşu getiriyor. Öğrenmek için değil, karşı koymak.
7 Ekim sonrası savaşın başlamasıyla birlikte ekranlara yansıyan İsrail vahşeti, kudurmuşluğu, biz Müslümanları çok etkiliyor, bir şeyler yapamamanın üzüntüsüyle sarsıyordu. Sonra büyük, tepkisel.
Noufal ailesinin kaderi, soykırımla yavaş yavaş yok edilen Filistinli ailelerin trajedisini açıkça yansıtıyor. El-Cezire’den Muhammed Noufal ve meslektaşlarının öldürüldüğünü duyduğumda aklıma ilk gelen.
Modern dünyanın bireyci ve tüketim odaklı insan tipolojisi, insani değerlerin giderek aşındığı bir noktaya ulaşmıştır. Bu paradigma, bireyi sınırsız arzu ve tatmin arayışıyla.
Dünyaya, hidayete, rahmete, merhamete, adalete; gözlerimizi “yazılanları okuma”yla açtıran Rabbimiz Allah’a (cc) hamd olsun. Okumalarımızı nitelendiren ve anlamlandıran bir hayatla bizlere numune-i imtisal.
Öğreten, eğiten, terbiye eden ve ebedi kurtuluş yolunu insana gösteren Allah’a (cc) hamd olsun. Zaten hamd edilmeye layık olan, sadece odur. Ondan başka.