Ramazan yine geldi bereketi ile ve rahmeti ile. Neydi Ramazan? Paylaşmaktı, bölüşmekti Ramazan. Müminin müminden hakkını talep etmesiydi. Ramazan ayının bize bir etkisi vardı oysaki açlığı ve susuzluğu, vücudun taleplerini kısıp aç ve zor durumda olan insanları anlamak ve rabbin için iradene sahip çıkmaktı. Ne kadar endeksliyoruz bunu hayatımıza? Bu Ramazan, bunu ne boyutta idrak edeceğiz?
Afrika’da bulanık bir su ile müminler oruç açarken, biz berrak sularla açacağımız oruçta ne kadar düşüneceğiz ırak ellerdeki kardeşlerimizi? Fitre ve zekâtlarımızı tanıdığımız insanlara vermekten ne zaman vazgeçeceğiz? Ne zaman göreceğiz ihtiyaç sahiplerini, ne zaman çeşit çeşit yemekleri terk edip mütevazı bir sofra ile Rabbimize hamd edeceğiz? Anlayacak mıyız Ramazanın amacını? Sizce de değil miydi Ramazan, bizlere paylaşmayı öğreten, günahlardan bizi arındıran Ramazan? Veyahut da “her şeyi terk et, Ramazandan sonra hayatına yine devam et” mantığını değiştirebilecek miyiz bu Ramazanda, idrak edecek miyiz? Kaçtığımız gerçekleri hayatımıza geçirecek miydik sahiden? Neydi Ramazan?
Bize paylaşmayı öğreten, bizi günahlardan arındırandı. Bunu amel edecek miydik bu Ramazan, kavrayacak mıydık? Ruhumuzda maneviyatını, sadece Ramazanda değil de her ayda orucu bozan hallerin ahiretimizi yakacağını anlayacak mıydık? Tövbe edecek miydik acaba Rabbimize?
Geldi yine rahmeti ile. Bolca amel edip Rabbimize yönelten ay, nefsimizle bizi savaşa sokan bir süreçtir. Ama bu vasfı, her ay bize taşıması gerekiyordu oysaki. Her süreçte, her saniyede amel edip anlamalıyız. Sadece Ramazanda değil de her zaman günahlardan arınmamız gerektiğini hayatımıza geçirmeliyiz. Müminler açken tok yatmamalı, kardeşlerimizin dertleri ve sorunları ile hemhal olmalıyız. Rabbimize yönelmeliyiz ve anlamalıyız artık…
Yalnız Mümin
Şehirde bir alışveriş telaşı içimde ise bir matem
Bir Gazzeli çocuğun umudunu taşıyordu irade ayından beklentilerim
Olan biten had safhada çözümlemek bir hayli zor
Ve komşunun açlığı unutulurdu o sıralarda işkembe-i kübra’nın menfaatinde
Kardeşlik ise karındaşlık düşüncesi kadar avam
İhtiyaçlar azalmalıydı belki de çıplak üstlerde
Mazlumun ahı çıktı çıkacak
Bir Bayram telaşı görünür şehirde herkes olan bitene hayalet iken
Servan ÖZBEY
Follow
