Öteledi görevi, yapmadı işi
Hep kucakta tuttu, dikmedi başı
Umurunda olmadı, ilerleyen yaşı
Zamanında sıksa, eritirdi taşı
Değmemiş eline yetimin eli
Hep kötü konuşmuş çözülen dili
Dikeni tercih etmiş ötelemiş gülü
Zehirle, beslenmiş, yememiş balı
Zalimin yanında safında olmuş
Edebi, hayayı, kenara koymuş
Deseler ne olur ne asil soymuş
Bunca geçen hayat, demek bumuymuş.
Biçilen ömürden habersiz yaşar
Günahı o kadar çok ki kefenden taşar
Cehennem onu bekler duydukça çoşar
Kıt aklıyla hala nefsine koşar
Saçı beyazlamış uzamış kaşı
Taşıyacak olur mu kabrine naaşı
Ellerinin arasında vahlayan başı
Dolusundan çoktur hayatın boşu
Dostu sanmıştır, aldanmıştır şeytana
Oysa Rabbi ne diyor baksa idi Kuran’a
Bunca yaşadıkların cehennemin uğruna
Buyur geldin işte bak yolun en sonuna.
Mustafa SARICA