Allah yolunda feda edilmesi gereken malın ve samimiyetin, ihlâsın adıdır kurban. Ümmete bağışlama mevsimidir. Sadece kurban kesip yemek değil, ümmetin mazlumlara da bağışlama zamanıdır. İnfak, takva ister; Allah yolunda bağışlama ve göze değerli olandan vazgeçmek, samimiyet ister. Tıpkı Hazreti İbrahim inancı ile Allah yoluna adanıp ve elinde kıymetli gördüğün mal ile mülkün önemini unutma zamanıdır. Bir İbrahim Peygamber adanması ile dine adanıp kıymetli olanlardan vazgeçme vaktidir. Sadece kendine değil, tüm ümmetin yoksul ve ihtiyaç sahiplerini de görmemiz gerekir. Acaba görecek miyiz bu bayramda? Bu bayramda ümmetin mazlumları hatırlanacak mı? Çektikleri zorluklar ve dertler hatırlanacak mı? Dert edecek miyiz? Dertlenmek, büyük bir nimettir. Davayı, ümmeti dert etmek, kendini buna adamak, büyük bir fedakârlık istiyor.
Evet, işte yol burada. İnfak için acaba bu bayramda bunu dert edecek miyiz kendimize? Büyük bir bilinmezlik… Ümmetin mazlumları kan ağlarken mallarımızı onlara harcamalıydık. Onları unutmamamız gerekirdi. Sloganda kalmamalıydı infaklarımız. Sözümüzde durmalıydık. Tıpkı Hazreti İbrahim’in Allah’a verdiği sözde oğlu İsmail’den vazgeçmesi gibi sözümüzde durmalı ve Allah yolunda malımızdan vazgeçmeliydik. En hayırlı olan bu hediyeyi, Allah yolunda harcamalıydık. Acaba bu ay, Allah’a infak edecek miyiz?
İNFAK VE KURBAN
Bir İbrahim teslimiyetinde kaldı ruhumuz
Adanış ise samimi bir gülümseme edasında
Allah için vazgeçildi oysa ne var ne yoksa
Derin bir teslimiyetle başlar ihlâslı adımlarla
Bir bayram karşılar bizi yakın anımızda
İnfaklar sıralanır mı acaba yetimlerin boğazında
Cennet ehli olmak isteyen yaklaşsın bu sevaba
Yine bayram gelirdi ümmetimin mazlumlarına
İsmail’den vazgeçenin gölgeleri ne ederdi bu bayramda
Zor olur muydu Allah için vazgeçebilmek bu bayramda
Yetimin hakkı nasıl savunulurdu dar avuçlarda
Bir bayram geliyor ümmetime, kimi farkında kimi ise görmezden gelirken
Servan ÖZBEY